Ra

Czy starożytni Egipcjanie, Meksykanie, mieszkańcy Wyspy Wielkanocnej i Wikingowie spotykali się ze sobą? Jak i kiedy? Czy naprawdę ocean stanowi przeszkodę? Czy na kruchym statku z papirusu można przepłynąć setki mil morskich? Tak, jeśli za dowodzenie niezatapialnym "statkiem "Ra"" stoi... odważny norweski podróżnik Thor Heyerdahl (1914–2002). Pokonując burze, spotkania z morskimi potworami, udowodni sobie i światu, że w czasach budowy egipskich piramid ludność Ziemi uwielbiała podróże morskie i to nie Krzysztof Kolumb był pierwszym Europejczykiem, który stanął na amerykańskim kontynencie. Dzięki mistrzostwu rosyjskiego tłumacza L. Żdanowa (1924–1951) czytelnik tak bardzo się wciągnie w błyskotliwą opowieść świadka wydarzeń, że zacznie wątpić w fikcyjność historii. Jednak to, co napisane, warto wierzyć – wszystkie słowa są prawdziwe! Szczęśliwej podróży! O autorze: THOR HEYERDAHL (1914–2002) – norweski archeolog, podróżnik i pisarz. W latach 1969 i 1970 Thor Heyerdahl zbudował dwie łodzie z papirusu i próbował przepłynąć Atlantyk, wybierając brzeg Maroka w Afryce jako punkt startowy swojej podróży. Celem eksperymentu było udowodnienie, że starożytni żeglarze mogli odbywać transatlantyckie podróże na żaglowcach, wykorzystując Prąd Kanaryjski. Pierwsza łódź, nazwana "Ra", zaprojektowana według rysunków i modeli łodzi Starożytnego Egiptu, została zbudowana przez specjalistów z jeziora Chad (Republika Czadu) z papirusu pozyskanego z jeziora Tana w Etiopii i wyruszyła w Atlantyk z wybrzeża Maroka. Po kilku tygodniach "Ra" zaczęła się wyginać z powodu wad konstrukcyjnych i zatonęła dziobem w wodzie, ale podróż trwała. Ostatecznie, gdy do amerykańskiego brzegu pozostało kilka setek kilometrów, łódź rozpadła się na części. Załoga musiała opuścić statek. W następnym roku inna łódź, "Ra-II", udoskonalona z uwzględnieniem doświadczenia z poprzedniego rejsu, została zbudowana przez mistrzów z jeziora Titicaca w Boliwii i również wyruszyła w podróż z Maroka, która tym razem zakończyła się pełnym sukcesem – łódź dotarła na Barbados, co pokazało, że starożytni żeglarze mogli odbywać transatlantyckie przeloty. Mimo że celem rejsu "Ra" było jedynie potwierdzenie żeglugowych zdolności starożytnych łodzi z lekkiego sitowia, sukces ekspedycji "Ra-II" został uznany za dowód, że już w prehistorycznych czasach egipscy żeglarze, świadomie lub przypadkowo, mogli odbywać podróże do Nowego Świata. O tłumaczu: LEW L. ŻDANOW (1924–1995) – literat i tłumacz trzeciego pokolenia. Na początku XX wieku jego dziadek Lew Grigoriewicz Żdanow (1854–1951) zdobył dużą popularność swoimi powieściami historycznymi; przekładem zajmował się także jego ojciec – Lew Schiffer. Lata dzieciństwa Lew Żdanow spędził w Norwegii. Uczestniczył w II wojnie światowej, której koniec zastał w Berlinie. Debiut literacki tłumacza miał miejsce w 1955 roku, kiedy w czasopiśmie "Młodość" opublikowano jego przekład książki Thor Heyerdahla "Podróż na "Kon-Tiki"". W ciągu swojego życia Lew Żdanow przetłumaczył ponad 150 książek – z angielskiego, norweskiego, szwedzkiego i innych języków. Dzięki niemu rosyjscy czytelnicy poznali twórczość takich pisarzy, jak R. Amundsen, B. Danielsson, J.-Y. Cousteau, J. Lindblad, J. Darrell, C. Simak, A. Clark, R. Bradbury i inni.