Duke de Richelieu

Arman Emmanuel du Plessis, 5. książę de Richelieu (1766?1822), otrzymał w Rosji imię Emmanuel Osipowicz i został uwieczniony w brązie jako Duke. Pra-pra-prawnuk słynnego kardynała i wnuk marszałka musiał opuścić ojczyznę w czasach rewolucyjnych zawirowań, dobrowolnie uczestniczył w krwawym szturmie... tureckiej twierdzy Izmał, przez 24 lata wiernie służył "przybranemu ojczyźnie" - Rosji, walcząc na stanowisku gubernatora generalnego z sztywnością, ignorancją i korupcją. Po powrocie do zrujnowanej Francji jako szef rządu prowadził wyczerpujące walki w gabinecie o niepodległość i dobrobyt kraju, ale nie stał się dworzaninem i pozostał "obcym wśród swoich". Jego nieograniczona zdolność do kochania musiała skrywać się na skraju marzenia o osobistym szczęściu. Rosyjski cesarz Aleksander I nazwał Dukę swoim jedynym przyjacielem, który mówił mu prawdę, a angielski książę Wellington uważał, że "słowo Richelieu jest warte traktatu".