Dom numer dziewięć

Kolekcja szkiców opartych na wspomnieniach autora z dzieciństwa w Chinach w czasach «rewolucji kulturalnej»: najpierw mały chłopiec w Pekinie, a następnie nastolatek zesłany do wioski.

W pierwszej części narrator maluje sceny z dzieciństwa w chińskiej stolicy, zaczynając od 1966 roku. Razem... z przyjaciółmi postanawia zdobyć kawałki czerwonej tkaniny, aby, przymocowując je do rąk, stworzyć swoje jednostkę Czerwonej Gwardii. Tragedie wielu ludzi, którzy stali się ofiarami reżimu, wydają się mniej dramatyczne z perspektywy dziecka, które bardziej martwi się własnymi przeżyciami.

Druga połowa książki obejmuje lata 1969–1977, kiedy bohater wraz z grupą chłopców udaje się na Wielką Północną Pustynię, aby przejść przezwyciężenie poprzez pracę. Śmierć staje się częścią codziennego życia, i już nikt na nią nie zwraca uwagi. Czy jest wyjście z tego zamkniętego kręgu?

Zou poetycko opisuje tę stronę «rewolucji kulturalnej», o której mówi się najmniej: rutynowość żalu i pustą stratę młodości, a także czarny humor, nieodłączny towarzysz rozpaczliwych sytuacji.

Longlista Międzynarodowej Nagrody Bookera (2023)
 
Przekład: Olga Kozłowa