Jak zarządzać intelektualistami. Ja, nerdy i geekowie

Książka jest dedykowana menedżerom projektów (i tym, którzy marzą o zostaniu szefem).
Pisanie ton kodu jest trudne, ale zarządzanie ludźmi jest jeszcze trudniejsze! Dlatego potrzebujesz tej książki, aby nauczyć się robić to i to.
Czy można połączyć fajne historie z poważnymi lekcjami?... Michael Lopp (znany także w wąskich kręgach jako Rands) zdołał to zrobić. Czekają na Ciebie wymyślone opowieści o wymyślonych ludziach, posiadających niewiarygodnie przydatne (choć też wymyślone) doświadczenie. Tak Rands dzieli się swoim różnorodnym, czasami dziwacznym doświadczeniem zdobytym przez lata pracy w dużych korporacjach IT: Apple, Pinterest, Palantir, Netscape, Symantec i innych. 
Jesteś menedżerem projektu? A może chcesz zrozumieć, co tak naprawdę robi twój pieprzony szef przez cały dzień? Rands nauczy cię przetrwać w Toksycznym Świecie Napuchniętych Indyka i prosperować wśród ogólnego szaleństwa dysfunkcyjnie jasnych ludzi. W tej dziwnej społeczności maniakalnych mądrych głów są jeszcze dziwniejsze istoty - menedżerowie, którzy przez mistyczny rytuał organizacyjny zdobyli władzę nad planami, myślami i kontami bankowymi wielu ludzi.

Ta książka nie przypomina żadnego traktatu o zarządzaniu czy przywództwie. Michael Lopp niczego nie ukrywa, po prostu opowiada wszystko, jak jest (możliwe, że nie wszystkie opowieści powinny były zostać ujawnione :) ). Tylko w ten sposób zrozumiesz, jak przetrwać z takim szefem, jak zarządzać geekami i nerdami oraz jak doprowadzić do szczęśliwego zakończenia „ten pieprzony projekt”!

«To książka o zarządzaniu, pełna wglądów, pomysłów i opinii na temat tego, jak należy zarządzać ludźmi. Wszystkie informacje tutaj opierają się na moim osobistym doświadczeniu w interakcji z prawdziwymi ludźmi (z którymi wciąż rozmawiam). Bardzo chciałbym powiedzieć, że moje doświadczenie w przywództwie zawsze było pozytywne, ale tak nie jest. Kilka razy naprawdę straciłem nad sobą panowanie, przy świadkach. I właśnie ci świadkowie pomogli mi znowu wziąć się w garść, dając tym samym materiał na jeszcze jedną stronę tej książki.»
Michael Lopp