Tybetańska joga. Teoria i praktyka buddyzmu tantrycznego

Tybetańska joga jest tajemnym skarbem, przechowywanym w samym sercu tybetańskiej buddyjskiej tradycji tantrycznej, — duchową i cielesną praktyką, która pozwala na uzyskanie szerokiego zakresu doświadczeń związanych z ludzkim ciałem oraz jego energetycznym i poznawczym potencjałem. Ta praca Iana A. Bejkera... — pierwsza w swoim rodzaju. Stanowiąc ilustrowany album, zawiera krótki przegląd tradycji, pozwalający na ogólne zapoznanie się z podstawowymi zasadami praktyki tybetańskiej jogi, a także liczne tradycyjne ilustracje szczególnych ćwiczeń jogi tantrycznej i reprodukcje dzieł sztuki wizualnej z regionu Himalajów, wcześniej nigdzie niepublikowanych.
Odwołując się do historii kultury Tybetu i współczesnych badań naukowych, autor rozpatruje tybetańską jogę z historycznej, antropologicznej i biologicznej perspektywy, dostarczając bogatego materiału, który pozwala czytelnikom zrozumieć tę starożytną tradycję zarówno umysłem, jak i sercem. Podaje pełne ilustrowane instrukcje dotyczące medytacji, wizualizacji i sekwencji ćwiczeń do pracy z ciałem i oddechem, a także wyjaśnienia szeregu ezoterycznych praktyk, takich jak joga zjednoczenia seksualnego, joga snów i joga transferu świadomości. Autor wyjaśnia szczególność tybetańskiej jogi polegającą na tym, że, opierając się na technikach indyjskiej hathajogi i taoistycznej jogi pracy z energią, tradycja ta zaczęła szybko się rozwijać, wykorzystując fizyczne ćwiczenia jogi i qigongu do kierowania praną, czyli energią życiową, na rozwój ukrytych potencjalnych możliwości i stanów poznawczych. Techniki tybetańskiej jogi pozwalają wyjść poza własne «jestem» i cierpienie oraz prowadzą do osiągnięcia oświecenia poprzez transformacyjne procesy zachodzące w ciele, oddechu i świadomości.
W albumie przedstawiona jest bogata kolekcja współczesnych fotografii praktykujących techniki tybetańskiej jogi, a także rzadkie dzieła sztuki wizualnej z regionu Himalajów, w tym tybetańskie thangki, freski z pokoju medytacyjnego Dalajlamy w Lhasie, wcześniej zamkniętego dla odwiedzających, a także rysunki praktyk jogi z tradycyjnych instrukcji dotyczących medytacji, i dlatego można go słusznie uznać za fundamentalne dzieło, które odkrywa głęboki sens tradycji tybetańskiej jogi, będącej wyrazem wzajemnych powiązań wszystkiego, co istnieje.