Dzieci rosyjskiej emigracji

Kulminacją wydarzeń historycznych drugiej dekady minionego wieku, które podzieliły rosyjskie społeczeństwo, była wojna domowa, w której w najcięższym i bezkompromisowym starciu 1,5 miliona obywateli rosyjskich zostało wyrzuconych poza granice Ojczyzny.
Tysiące rosyjskich dzieci, często bezdomnych, głodnych, obdartych, chorych, znalazły się na... ulicach obcych miast. Najważniejszym zadaniem rosyjskiej emigracji stała się opieka nad nimi, a w rozwiązaniu tego zadania pomagała rosyjska szkoła.
Od końca 1923 roku uczniowie rosyjskich szkół w Jugosławii, Bułgarii i Turcji napisali 2400 wypracowań na temat „Moje wspomnienia od 1917 roku do przyjęcia do gimnazjum”. Ich autorzy opowiadali nie tylko o tym, co musieli przeżyć w Ojczyźnie i podczas wędrówek, ale także o tym, jaką rolę w ich losie odegrała rosyjska szkoła narodowa. Z tych poszczególnych historii wyłoniła się historia pokolenia - pokolenia, którego dzieciństwo zbiegło się z tragicznymi wydarzeniami w Rosji, bezpowrotnie zmieniającymi życie jej obywateli.