W konwoju za śmiercią. Dlaczego zginął Kursk

10 sierpnia 2000 roku nowoczesna atomowa łódź podwodna K-141 „Kursk” wyszła w morze na swoje ostatnie ćwiczenia: „Zniszczenie grupy lotniskowców i wielozadaniowych przeciwnika siłami uderzeniowymi floty”. Podczas realizacji tego zadania 118 marynarzy, cały jej załoga, znalazło się na smutnej liście... ofiar awarii i katastrof rodzimej Marynarki Wojennej. Śmierć „Kurska” do dziś owiana jest aurą tajemnicy w masowej świadomości. Książka wiceadmirała Walerija Riazancewa po raz pierwszy na podstawie faktów, a nie spekulacji i rozdmuchanych przez dziennikarzy „sensacji” odtwarza rzeczywistą wizję tragedii, która miała miejsce w Morzu Barentsa. Wizja ta zasadniczo różni się od popularnych i silnie zakorzenionych mitów. Bogate doświadczenie służby na flocie podwodnej, praca jako ekspert podczas badania katastrofy APL „Kursk”, a także rozmowy z uczestnikami akcji ratunkowych pozwoliły autorowi ustalić prawdziwą przyczynę śmierci łodzi podwodnej, stawiając kropkę w zażartych sporach dotyczących jednego z symbolicznych wydarzeń w historii nowoczesnej Rosji.