Przyszłość nostalgii

Czy człowiek może tęsknić za domem, którego nigdy nie miał? Jakie są powody, że w erze globalizacji towarzyszy nie mniej globalna epidemia nostalgii? Jaka jest przyszłość wspomnień o Starym Świecie w epoce Nowego Porządku Świata? Czy zdajemy sobie sprawę, za... czym konkretnie tęsknimy? W trakcie badania historii „hipochondrii serca” od uleczalnej choroby do nieuleczalnej formy bytu epoki nowoczesnej, Swietłana Bojm udało się odkryć nowy obszar zastosowań, nową typologię, identyfikację nowej estetyki, a mianowicie – badania nostalgiczne: od „Parku Jurajskiego” po Ogród totalitarnej rzeźby w Moskwie, od miłosnych listów na grobie Kafki po objawienia naśladowcy Hitlera, od ruin Nowej Synagogi w Berlinie po odrestaurowaną Kaplicę Sykstyńską… Bojm twierdzi, że nostalgia to nie tylko przywiązanie do porzuconego domu lub opuszczonej ojczyzny, ale także tęsknota za innymi czasami – okresem naszego dzieciństwa lub odległą epoką historyczną. Łącząc gatunki eseju filozoficznego, analizy estetycznej i osobistych wspomnień, autorka bada przestrzenie kolektywnej nostalgii, narodowych mitów i osobistych historii wygnańców. Prowadzi nas po ruinach i placach budowy postkomunistycznych miast – Petersburga, Moskwy i Berlina, bada wyobrażone ojczyzny pisarzy i artystów – W. Nabokowa, I. Brodskiego i I. Kabakowa, analizuje kolekcje pamiątek w domach zwykłych imigrantów itd.