Gra w klasyki. Rosyjska proza XIX–XX wieku

Książka Jeleny D. Tołstoja "Gra w klasyki" zawiera dwie monografie. Pierwsza, "Przemiany romantyzmu: "Na kanwie" Turgieniewa" rozpatruje unowocześnienie i maskowanie romantycznych toposów w powieści Turgieniewa, bada, z czego składa się "turgieniewska kobieta", i znajduje nieoczekiwane motywy literackie, które odzwierciedlają się... w powieści. Druga monografia, "Tajne figury" w "Wojnie i pokoju", poświęcona jest eksperymentalnym technikom pisania Lwa Tołstoja, głównie rodzajom powtórzeń w powieści (w tym "rzadkim" powtórzeniom jako sposobowi przeprowadzenia ważnych dla autora tematów, dźwiękowym powtórzeniom itp.); zawiera także rozpoznawanie mitopoetyckich motywów powieści oraz śledzenie ich transformacji od wczesnych wersji do kanonicznej. W ostatniej części książki publikowane są analizy ("Narzeczona" Czechowa) i artykuły o klasykach rosyjskiej prozy XX wieku, badające mało znaną publicystykę Aleksieja Tołstoja z połowy lat 10. XX wieku, reminiscencje z nowoczesnych autorów u Bułhakowa oraz prototypy dwóch postaci wczesnego Nabokowa.