Nic podobnego

Anna Narińska: «Ta książka w niemal całości składa się z artykułów napisanych w czasie, który minął od mojej emigracji z Rosji. Wyjątek stanowią testy poświęcone mojemu przyjacielowi, poecie Grigorijowi Daszewskiemu — człowiekowi, który potrafił odróżnić dobro od zła. Od czasu... jego śmierci w 2013 roku ta rzadka cecha stała się jeszcze ważniejsza, a brak Griszki — jeszcze bardziej widoczny.
W większości to teksty dziennikarskie, które próbują w jakiś sposób złożyć w całość kawałki, w które przerodziło się moje życie oraz wielu moich przyjaciół (czasami ośmielam się mówić nie tylko w swoim imieniu) po lutym 2022 roku. Zostały napisane z różnych powodów i dla różnych wydawnictw, ale niektóre tematy, a nawet niektóre ilustrujące je przykłady i cytaty powtarzają się z tekstu do tekstu.
Zbierając teksty, niemal zawsze zachowywałam te powtórzenia.
Wydaje mi się, że ta cykliczność sama w sobie — to objaw post-katastroficznego istnienia i myślenia i, być może, sama w sobie stanowi relację o tym, co się dzieje».