Etyka

Benedykt Spinoza - fundamentowa, kamieni milowy figura w historii światowej filozofii. Nauka Spinozy kontynuuje rozpoczęte przez Kartezjusza rewolucyjne ruchy myśli w europejskiej filozofii, negując wartości minionych wieków, średniowieczną religijną dogmatykę i niezachwianość autorytetów.
Spinoza był filozoficznym buntownikiem swojego czasu; za wolnomyślenie... i swobodę myśli odwróciła się od niego jego wspólnota. Spinoza stał się wyrzutkiem, prześladowanym przez kościół, co jednak w żaden sposób nie zachwiało ani jego poglądami, ani składnikami jego nauki.
W światowej filozofii byli myśliciele, których wyróżniał poetycki styl; byli tacy, których wyróżniał wzniosły patos; byli tacy, których wyróżniała prostota przedstawienia materiału lub, przeciwnie, złożoność. Jednak w historii filozofii nie było tak argumentowanego, "matematycznego" filozofa.
"Etyka" Spinozy - jakby nie książka, a zestaw nieskończonego i surowego równań, formuł, przyczyn i skutków. Filozofia dla Spinozy to coś więcej niż człowiek, jego myśli i uczucia, i dlatego w filozofii nie ma miejsca na człowieczeństwo. Spinoza celowo ignoruje wszelką człowieczeństwo w swoich pracach, pozostawiając tylko nagie, geometrycznie precyzyjne, wypolerowane dowody, scholie i korolaria, z których składa się jeden z najbardziej zdumiewających systemów filozoficznych w historii.