Jak kochać dziecko

«Moje życie było trudne, ale interesujące. Właśnie o takie prosiłem Boga w młodości» — te słowa Janusza Korczaka zapisane zostały w jego dzienniku w 1942 roku, kiedy znajdował się w warszawskim getcie. W tym samym roku słynny pisarz dziecięcy, lekarz... i pedagog, założyciel legendarnego Domu Sierot razem ze swoimi wychowankami (około 200 dzieci) zginie w obozie koncentracyjnym w Treblince. W 1942 roku Janusz Korczak miał sześćdziesiąt cztery lata; był szeroko znany ze swoich oryginalnych poglądów na zasady wychowania dziecka, które aktywnie i z powodzeniem wprowadzał w życie. Podstawą jego systemu pedagogicznego była dość prosta myśl: dziecko — pełnoprawny człowiek, mający prawo do własnych poglądów i do swojego stosunku do otaczającego świata. Janusz Korczak pisał: «Kto zaduma się nad duszą używanych przez ludzi słów, temu zatarła się różnica między dzieckiem, młodzieńcem i dorosłym, niewykształconym i myślicielem…» W obecnym wydaniu zawarte są główne prace pedagogiczne Janusza Korczaka, w których czytelnicy znajdą zarówno cenne praktyczne wskazówki, jak i fascynujące opowieści i refleksje na temat problemów i radości związanych z dorastaniem i samookreślaniem się człowieka. Wiele tekstów publikowane jest w języku rosyjskim po raz pierwszy.