Fenomen chińskiego malarstwa

Jewgenia Zawadzka (1930–2002) – radziecka i rosyjska sinolożka, historyczka sztuki, tłumaczka, kandydatka nauk sztuk, doktor nauk filozoficznych. Jej wkład w rozwój krajowej sinologii jest trudny do przecenienia – na Tajwanie prowadziła wykłady z literatury rosyjskiej, tłumaczyła na język chiński wiersze... Mandelstama, Brodskiego i innych poetów. Była najbardziej znaną sinolożką i historyczką sztuki swojego czasu – w latach 70. i 90. XX wieku jej książkami zachwycała się cała twórcza inteligencja kraju. Fundamentalny wkład w rozwój krajowej sinologii wnosi monografia Zawadzkiej "Estetyczne problemy malarstwa starego Chin" – z powodu cenzury pracę trzeba było przemianować, ale początkowo autorka nadała tytuł – "Fenomen chińskiego malarstwa".
Minęło wiele lat, a jej prace po raz pierwszy ukazują się w autorskiej redakcji, z wstępem uczennicy Jewgenii Zawadzkiej – Wery Biełoziorowej, również znanej sinolożki i profesor WSHE.
"Fenomen chińskiego malarstwa" otwiera przed czytelnikiem zdumiewający i tajemniczy świat starożytnej myśli i sztuki chińskiej. Tutaj ożywają filozoficzne traktaty i refleksje starożytnych mędrców, w których rodziły się idee piękna, harmonii i miejsca człowieka we Wszechświecie, a po pewnym czasie artyści-nowatorzy swojej epoki urzeczywistniali te myśli na jedwabiu i papierze, zamykając w ten sposób krąg – myślenie, twórczość, kontemplacja, człowiek. Szczególną wartość publikacji nadają tłumaczenia znanych chińskich tekstów z filozofii i teorii malarstwa, wzbogacone szczegółowymi komentarzami. Umożliwiają one współczesnemu czytelnikowi głębsze zrozumienie języka symboli i ukrytych znaczeń starożytnych zwojów tradycyjnego chińskiego malarstwa. Ta publikacja stanie się nie tylko fascynującą lekturą dla miłośników kultury i sztuki wschodniej, ale także poważnym dziełem badawczym dla specjalistów — historyków, sinologów, historyków sztuki i kulturoznawców. Książka daje unikalną możliwość dotknięcia duchowych źródeł chińskiego malarstwa oraz zobaczenia, jak filozofia, poezja i sztuka splatają się w jedną tradycję estetyczną.