Myślenie pierwotne

Książka francuskiego filozofa, etnografa i psychologa Luciena Lévy-Bruhla poświęcona jest problemom natury ludzkiego myślenia i kulturowej determinacji jego rozwoju. Lévy-Bruhl stał się autorem własnej koncepcji myślenia pra-logicznego, której główne założenia wywołały szeroką polemikę w różnych dziedzinach nauk humanistycznych. Podczas gdy... większość jego współczesnych brała za punkt wyjścia analizy prawa indywidualnej psychologii, Lévy-Bruhl twierdził, że świadomość prymitywnego człowieka była całkowicie zsocjalizowana, a osobowość pozostawała pod jarzmem zbiorowych pojęć, które narzucały jej się od pierwszych dni życia i były przekazywane z pokolenia na pokolenie. Takimi grupowymi stereotypami w społeczeństwie pierwotnym są język, tradycje i wierzenia. Ludzie o prymitywnej konstrukcji porównują i mieszają to, co cywilizowane narody wyraźnie rozgraniczają. Na przykład, człowieka, jego imię i wizerunek. Lub człowieka i inne przedstawicieli fauny i flory. W najprostszym myśleniu istnieje tylko jeden, wszechobecny mistyczny świat, a świadomość przy interakcji z daną rzeczą interesuje się nie jej obiektywnymi cechami, ale czarodziejską siłą, retranslatorem której rzecz rzekomo jest. Nosiciele myślenia pierwotnego ustanawiają szczególny związek przyczynowo-skutkowy między przedmiotami a zjawiskami, całkowicie ignorując ich prawdziwą korelację. Do przykładów ostatniego, według przekonania naukowca, można zaliczyć magię liczb i słów, które po dziś dzień zachowały się w postaci rudymentu u wielu narodów kulturowych.
Otwarciem prawdziwej książki jest artykuł W.K. Nikolskiego z jej pierwszego radzieckiego wydania, w którym również poruszany jest problem percepcji idei Lévy-Bruhla w Rosji.
Proponowana praca może być przydatna psychologom, badaczom religijnym, antropologom, kulturologom, a także wszystkim, którzy interesują się problemami ludzkiego poznania.