Awerroes Straszliwy

Wybitny przedstawiciel złotego wieku cywilizacji arabskiej Abu-l-Walid Muhammad ibn Ahmad Ibn Rushd (1126–1198), bardziej znany pod zlatynizowanym imieniem Awerroes, odkrył dla Zachodu późnoantyczną recepcję idei Arystotelesa, będąc autorem komentarzy do jego prac. Pośrednik między antyczną a chrześcijańską filozofią, Awerroes jednocześnie... był straszakiem dla scholastyków: jego interpretacja arystotelesowskiej koncepcji oddzielnego rozumu wydała się zbyt śmiała Albertowi Wielkiemu, Tomaszowi z Akwinu i ich następcom. Francuski filozof Jean-Baptiste Brené (ur. 1972) próbuje rozwiązać zagadkę strachu, jaką Awerroes wzbudzał u swoich zachodnich czytelników. Awerroes ukazuje się jako jeden z pierwszych krytyków chrześcijańskiej metafizyki, podważających jej podstawy na długo przed tym, jak znalazła się pod ostrzałem nihilizmu i psychoanalizy. Oparłszy się na Freuda, Brené dostrzega w awerroizmie wyparte praojczyzny zachodniej myśli, „wewnętrzną granicę”, powracającą do niej w strasznym obliczu, czy też lustro, pokazujące jej własne wnętrze.