Starożytni Turcy

Książka wybitnego krajowego historyka, geografa i filozofa Lwa Nikołajewicza Gumilowa poświęcona jest mało zbadanemu okresowi VI-VIII w., kiedy na obszarach Eurazji zrodziło się i rozkwitło starożytne państwo — Wielkie Kaganat Turecki. W centrum uwagi dzieła znajdują się ludzie i natura... Wielkiej Stepy. Rozważane są swoiste kultury materialne starożytnych Turków, a co ważniejsze, formy ich życia społecznego i instytucje społeczne: el, system dzielnicowy, hierarchia urzędów, dyscyplina wojskowa, dyplomacja, a także istnienie jasno określonego światopoglądu, przeciwstawianego systemom ideologicznym sąsiednich krajów. Dzieło opiera się na zasadzie krytyki historycznej i analizy, to znaczy na opisie zbadanych wydarzeń w ich powiązaniu i kolejności. Autor stara się odpowiedzieć na pytania światowej historii: dlaczego Turcy się pojawili i co się z nimi stało, w jaki sposób pozostawili swoje imię w dziedzictwie wielu narodów, które czasem nie są ich potomkami? Zgodnie z Gumilowem, nazwa „turecki” nie zniknęła i, co więcej, rozprzestrzeniła się na pół-Azji dzięki Arabom, którzy zaczęli nazywać Turkami wszystkich wojowniczych koczowników na północ od Sogdiany. W dalszym czasie termin ten przekształcił się i stał się nazwą grupy językowej. Szczegółowa analiza etnicznych, politycznych i religijnych aspektów życia starożytnych Turków łączy się z żywą i plastyczną formą wyrażania.
Autorem wstępu do książki L.N. Gumilowa "Starożytni Turcy" jest doktor nauk geograficznych, profesor S.B. Lawrow. Książka zawiera tabelę synchroniczną, tabelę genealogiczną, tabelę onomastyczną, bibliografię, indeks imion i tytułowanych przydomków, indeks imion autorów cytowanych prac, indeks toponimów i indeks etnonimów.
Książka skierowana jest do historyków, geografów, filozofów, etnologów oraz szerokiego kręgu zainteresowanych czytelników.