Dante Alighieri i teatr losu

Czytelnik zawsze postrzega klasyczne teksty jako daną, jakby ta forma, w której powstały, była jedynie możliwą. Proszę czytelnika, aby zadał sobie interesujące pytanie — po co napisał „Boską Komedię” Dante? Dlaczego przybrała ona właśnie taką formę? Do jakiego gatunku należy... ten tekst? Aby zbliżyć się do odpowiedzi, odwołamy się do tradycji myślenia antycznego Morza Śródziemnego i średniowiecznego Iranu, odkryjemy nowy gatunek tekstu filozoficznego — „podróż w siebie” — wejdziemy w wewnętrzny teatr Dantego, przyjrzymy się jego scenografii, ocenimy grę aktorów tej osobliwej monodramy. Ale to za mało. Aby sformułować hipotezę o przyczynie powstania „Boskiej Komedii”, musimy rozważyć wszystkie teksty Dantego jako system, jako jeden tekst i zrozumieć jego związek ze strategią życiową florenckiego poety. Tylko wtedy, na końcu drogi, przed nami pojawi się cień zrozumienia tych myśli, sił i okoliczności, które mogą wywołać w człowieku „wymuszoną geniusz”.