Żegluga śródlądowa: Historia żeglugi rzeczne Imperium Rosyjskiego i Związku Radzieckiego

Wszyscy kochają flotę morską. Ale Rosja to państwo rzeczne, a prawdziwa flota Rosji, jedna z największych na świecie, to flota rzeczna. Tylko że społeczeństwo prawie jej nie dostrzega. To znaczy, nie dostrzega kraju, w którym żyje.
Ruś zamieniała się w Rosję,... rozprzestrzeniając się po rzekach. Pierwsi odkrywcy płynęli na tzw. strugach, burtowych łodziach, barkach i łodziach rzecznych. Piotr I przekształcił swoje państwo w imperium i zbudował dla stolicy pierwsze kanały, a Katarzyna II, kontynuując dzieła Piotra, ustanowiła na nich zasady żeglugi. Potem te zasady zostały rozszerzone na wszystkie rzeki ojczyzny. Tak z zróżnicowanej masy jednostek rzecznych powstała „regularna” flota. Flota rzeczna.
Pierwszy rosyjski parowiec był rzeczny, a pierwszy statek pasażerski — również. Dróg w kraju zawsze brakowało, a postęp przedzierał się do Rosji rzekami. Transportowały go jednostki rzeczne. Nowoczesne technologie, przemysłowe, ekonomiczne i społeczne, najpierw pojawiały się na żegludze rzecznej. Żegluga rzeczna brała udział we wszystkich sprawach ojczyzny. Uwolnieni od pańszczyzny chłopi wstępowali do parowozów, a pierwsze firmy były parowozowniami. Rozkwit kapitalizmu to trusy rzeczne i syndykaty. Wojna domowa to walki rzecznych flot pancernych. Swoje statki miało ruch stachanowski, wielkie budowy industrializacji, okrutny GULAG. W czasie Wielkiej Wojny Ojczyźnianej statki rzeczne ewakuowały tysiące fabryk i miliony ludzi, a statki rzeczne toczyły walki z wrogiem na frontach. A powojenny rozkwit ZSRR był także rozkwitem floty rzecznej, kiedy po rzekach ruszyły gigantyczne masowce, dumnie płynęły statki pasażerskie, a jednostki na podwodnych skrzydłach zasuwały błyskawicznie.
W tej książce opowiedziano nie tylko o rozwoju żeglugi rzecznej, ale także o ludziach, którzy tworzyli rzeczną historię Rosji. O wewnętrznej strukturze życia rzecznego. O jej powiązaniach z polityką i kulturą. O katastrofach, które wstrząsały krajem i flotą rzeczną. O niesamowitych projektach i fantastycznych marzeniach. O nierozerwalnym pokrewieństwie zwykłego człowieka i parowozu rzecznego. Ostatecznie w tej książce opowiedziano o losie i duszy narodu, ponieważ statek to zawsze i los, i dusza.