Świat narcyzystycznej ofiary: relacje w kontekście nowoczesnej nerwicy

Psycholodzy mówią o epidemii narcyzmu. W dzisiejszym świecie wymaga się od nas dostosowania do coraz większej liczby wymagań - musimy wykazywać cechy przywódcze i kreatywność, myśleć pozytywnie, nieustannie się uczyć, bardzo dużo pracować i dobrze zarabiać. W tym świecie nie... ma miejsca na zmęczenie, zły nastrój, błędne wybory, kryzys wartości i inne zjawiska, które towarzyszą zwyczajnemu ludzkiemu życiu. Wszystko to staje się wsparciem dla ludzi z narcyzystyczną traumą, przekonanych, że tacy, jacy są, nie są wystarczająco dobrzy. Wymagają od siebie (jak być może w dzieciństwie wymagali od nich rodzice lub oczekuje od nich już w dorosłym życiu partner-narcyz) ideału. A ponieważ nie są w stanie go osiągnąć, uważają za jedyną możliwą opcję - pogodzić się z niezadowalającymi okolicznościami życia i traumatycznymi relacjami.
Tylko uświadomienie sobie traumatycznego doświadczenia pozwala uczynić je częścią (pożyteczną częścią!) swojej osobowości i przywrócić własną integralność. Książka psychologa Anastasii Dolganowej opowiada o tym, jak rozpoznać korzenie i przejawy narcyzmu (w tym pomagają liczne historie klientów, które przytacza autorka) i znaleźć drogę do siebie samego i zdrowych relacji z innymi.

Książka składa się z trzech części - „Mizochizm”, „Narcyzm” i „Trauma”.
W pierwszej części autorka opisuje, na jakich podstawach opiera się myślenie osoby z narcyzystyczną traumą, które usprawiedliwia i karmi jej cierpienia (on przyjdzie z powrotem, tylko musisz czekać; cierp, żołnierzu, będziesz generałem; dzieci - to trudne; jeśli nie jesteś zmęczony - to znaczy, że nie pracowałeś; jeśli nie żyliśmy w bogactwie - nie ma co zaczynać; nie można nie kochać jabłek, to witaminy). I jak przekonania, które odcinają człowieka od jego uczuć i potrzeb, wpływają na jego zachowanie i przyczyniają się do reprodukcji w jego życiu tych samych scenariuszy - prowokacja agresji, samosabotaż, samo-zniszczenie, psychosomatyczne choroby.
W drugiej części opowiadane jest o tym, jak narcyzystyczna ofiara sama staje się narcyzem. Jak ból i pustka sprawiają, że w swojej kolejności zaczyna szukać zasobów na zewnątrz - domagając się bezwarunkowej miłości i absolutnej akceptacji, co wiąże się z naruszeniem granic innych ludzi i tworzeniem niezdrowych relacji.
Z trzeciej części dowiesz się, jak odbywa się terapia narcyzystycznej traumy oraz w jaki sposób można samodzielnie zrobić pierwsze kroki ku zdrowieniu.

Nowoczesna kultura oferuje nam coraz więcej możliwości wyboru - miejsca zamieszkania, pracy, formatu relacji. Wydawałoby się, żyj i ciesz się. Jednak nie wszyscy się cieszą. Wiele z nas przez długie lata pracuje w nielubianej pracy, żyje z nielubianymi ludźmi i godzi się z nielubianym sobą. Książka Anastasii Dolganowej pomoże zrozumieć przyczyny niezadowolenia i przezwyciężyć poczucie bezsilności wobec pozornie okrutnego świata. To właśnie ten przypadek, gdy świadomość problemu to już duży krok na drodze do jego przezwyciężenia.

Ta książka będzie przydatna dla każdego. Zdaniem specjalistów, jest bardzo wiele osób z narcyzystyczną traumą lub doświadczeniem narcyzmu - co dziesiąty ma wyraźne cechy, a każdy pierwszy w zachowaniu, relacjach, postrzeganiu siebie przejawia narcyzystyczne stereotypy.

o Świat przyjmie mnie tylko wtedy, gdy będę wybitny, lepszy od wszystkich;
o prawdziwe ja (moja osobowość, moje rzeczywiste uczucia i potrzeby) nie zasługują na uznanie i miłość;
o jeśli ludzie zobaczą, jaki jestem naprawdę, odrzucą mnie;
o potrzeby i uczucia partnera / przyjaciół / współpracowników są ważniejsze od moich; muszę zrezygnować z moich pragnień i ambicji na ich rzecz.

Jeśli takie odczucia są Ci znane, w książce znajdziesz informacje, które pomogą zmienić relacje z sobą i innymi.

Anastasia Dolganova jest jednym z trzech najpopularniejszych specjalistów w zakresie narcyzmu w Rosji. Jej książka to pierwsza książka o narcyzystycznej ofierze, wydana w języku rosyjskim.