Muza i algorytm. Czy sieci neuronowe tworzą prawdziwą sztukę?

Lew Naumow – pisarz, dramaturg, kulturoznawca, reżyser, doktor nauk. Występuje z wykładami na temat literatury, kina i sztuki. Autor książek prozatorskich "Szept zapomnianych liter" (2014), "Hipoteza Dedala" (2018), "Pływak Snów" (2021). Badacz twórczości Andrieja Tarkowskiego, Aleksandra Kajdanowskiego, Samuela Becketta, Andy'ego... Warhola, Terry'ego Gilliama, Christophera Nolana, Siergieja Paradżanowa, Davida Lyncha i innych twórców kultury.

Ta książka – to nie tylko badanie, ale intelektualna podróż na styku historii sztuki, nauk o mózgu i estetyki cyfrowej. Opierając się na filozofii, przykładach wizualnych i żywej mowie, autor proponuje refleksyjny dialog na temat tego, czym jest twórczość. Czy można ją opisać i zaprogramować? A jeśli tak – czy oznacza to, że nie można jej już uznać za wyłącznie "ludzką"? Jak teraz rozpoznajemy sztukę? Gdzie przebiegają granice między oryginalnym a wygenerowanym, autentycznym a symulowanym?

Czy sieci neuronowe mogą być artystami lub pisarzami? Czy to, co tworzą, jest ekskluzywne, raczej, wspólnie z nimi? Czy sama sztuka nie jest wtórna? Lew Naumow szuka odpowiedzi na te i inne pytania, które wciąż wydają się zamazane, jak linie na obrazach impresjonistów. Ale to, że modele generatywne zmuszają nas do pisania o nich i razem z nimi – to już rezultat synergii, która nieuchronnie doprowadzi do postępu i dekonstrukcji dawnych form (Ksenia Burżska, prozaik, poeta, AI-ewangelista wirtualnego asystenta Alisa w "Yandexie").