Lew Władimirowicz Ginzburg (1921–1980) — klasyk sztuki przekładu, publicysta; autor książek "Pozaziemskie spotkania", "Otchłań".
W przekładach Ginzburga znamy ludowe niemieckie ballady, poematy "Reineke Fuchs" i "Parsifal", twórczość wędrownych studentów — wagenów (to właśnie Ginzburg jest autorem słów "Na francuskiej stronie / na obcej planecie / muszę się uczyć / na uniwersytecie"); podarował nam przekłady Goethego, Schillera, Heinego, klasyków XX wieku — Hansa Enzensbergera i Petera Weissa, którego sztuka "Marat-Sade" była wystawiana przez Jurija Lubimowa w Teatrze na Tagance.

"Rozbiło się tylko moje serce" — fraza z wiersza Heinego, którą Lew Ginzburg wziął na tytuł swojej książki wspomnień. Ten romans-esej jest pełen skomplikowanych zbieżności i nagłych zmian perspektywy.
Ginzburg przenosi nas z XIII wieku do XX wieku i z powrotem; opowiada o losach średniowiecznych poetów, o seminarium tłumaczeń w latach 70., o swoim ojcu – moskiewskim adwokacie, który pomagał ludziom w latach 30.; przypomina sobie spotkania z kompozytorem Karlem Orfem ("Carmina Burana"), o swojej żonie Bube (Bibisie Dik-Kirkilo), rozważa historię XX wieku. I oczywiście — o pracy tłumacza.

"Mówiąc o sobie, oddając się czasem łamiącym serce, osobistym wspomnieniom, starałem się ukazać przerażającą mnie tajemniczą więź czasów, podobieństwo wielu losów, jedną zależność ludzi od okoliczności i kaprysów Czasu…"