Horacy

Kwint Horacy Flakus (65-8 p.n.e.) słusznie uznawany jest za jednego z trzech (obok Wergiliusza i Owidiusza) wielkich poetów „złotego wieku” literatury rzymskiej. Był synem wyzwolonego niewolnika, w młodości brał udział w wojnie domowej, stracił rodzinę i dach nad głową. Dzięki... protekcji dostrzegającego jego talent potentata Mecenasa, a potem cesarza Augusta, Horacy stał się sławny, wpływając zarówno na swoich współczesnych, jak i na mistrzów słowa przyszłych epok. Jego wiersze były nie tylko przykładem do naśladowania, ale także jego cechy osobiste – skromność, umiar, obojętność na bogactwo i zaszczyty. Historyk Michaił Bondarenko kawałek po kawałku odtwarza biografię Horacego, malując ją na szerokim tle życia Rzymu w epoce powstawania imperium.