Chód białym konikiem

Łaskawie i hojnie błękitne niebo Bajkału. Tylko na jego ochronę i pomoc liczył znany buriacki kupiec Czagdaryn Bulatow, uciekając ze swoją rodziną po bezkresnych stepach w 1923 roku. Dlatego najmłodszego wnuka, któremu było przeznaczone, aby urodzić się wśród kwitnących różnorodnych... ziół, nazwał Żimbadżamsa, co oznacza «Oceanu hojnym».
Z dawnej świetności u Czagdara pozostała tylko Sagałszan — klacz, którą ofiarował młodej Buriacko-Mongolskiej republice. Od tego daru zaczyna się historia trwająca przez długie siedemdziesiąt lat. Zniszczenie po Wojnie Domowej, straty po Wojnie Ojczyźnianej — i trudne tworzenie. Życiowe trudności i – wzajemna pomoc, dobroć ludzi, które pomagają je przezwyciężyć.
W kręgu wydarzeń historycznych dzieci i wnuki Bulatowa będą niosły pamięć o swoim starożytnym rodzie, poprowadzą twardą linię wierności rodzinnej ziemi, będą dzielnie podążać za radami Czagdara i dążyć do tego, aby rodzina pozostała razem.