Dialogi z Sokratesem. Z komentarzami i ilustracjami

Platon (ok. 428-348 r. p.n.e.) — starożytny grecki filozof-idealista, twórca własnej szkoły filozoficznej, uczeń Sokratesa. Zgodnie z legendą, w dniu spotkania z Platonem Sokrates miał proroczy sen: biały łabędź przytulił się do jego piersi, a następnie wzleciał tak wysoko, że... prawie zniknął z oczu. Łabędź jako symbol boga Apollina wyjaśnia sens snu: niezależnie od tego, jak bardzo uczysz swojego ucznia, w najważniejszych sprawach będziesz się uczył od niego. Przyjaźń starego i młodego filozofa trwała aż do egzekucji Sokratesa w 399 roku p.n.e. „Dialogi” — to unikalne dzieła, które wchodzą w skład tzw. „korpusu platońskiego” prac, które dotrwały do naszych czasów. Niniejsze wydanie zawiera cztery dialogi, w których Sokrates występuje jako główny bohater. W „Krytonie” wyjaśnia, że nie należy popełniać niesprawiedliwości nie tylko wobec ludzi, ale i wobec praw. W „Uczcie” uważa, że w miłości nie powinniśmy dostrzegać tylko emocji, ale także kulturowego aspektu. A w „Fedrze”, kontynuując swoją myśl, mówi, że to właśnie miłość doskonali nieśmiertelną duszę człowieka i budzi w nim najlepsze cechy i pragnienia. W „Fedonie” Sokrates ujawnia swoją ideę, że należy szanować poczucie sprawiedliwości innych, nie narzucając własnego. Wszystkie teksty zostały wzbogacone szczegółowymi komentarzami.