Filipok. Opowiadania i baśnie

Lew Nikołajewicz Tołstoj (1828-1910) — rosyjski pisarz i filozof, autor znanych na całym świecie dzieł («Wojna i pokój», «Anna Karenina», «Zmartwychwstanie»). Urodził się w Jasnej Polanie w zamożnej arystokratycznej rodzinie. L. N. Tołstoj wcześnie stał się sierotą. W 1837 roku... razem z siostrą i trzema braćmi przeniósł się do Moskwy, gdzie ich wychowaniem zajmowała się daleka krewniaczka T. A. Jagorowska.
W 1851 roku wstąpił do wojska na Kaukazie i kontynuował pisanie. W 1852 roku wysłał rękopis «Dzieciństwa» do popularnego w tamtych latach czasopisma «Współczesnik». Redaktor czasopisma N. A. Nekrasow wysoko ocenił twórczość młodego autora. Po zakończeniu wojny krymskiej wyjechał do Petersburga i natychmiast wstąpił do kręgu «Współczesnika», gdzie powitano go jako «wielką nadzieję rosyjskiej literatury».

Oprócz działalności literackiej, L. N. Tołstoj uważał za ważne kwestie wychowania i edukacji. Stworzył «Abecadło» (wydane w 1872 roku), które oprócz podręcznika zawierało baśnie, opowiadania i bajki.
Historie opisane przez L. N. Tołstoja są łatwe do zrozumienia, napisane prostym i zrozumiałym językiem, a jednocześnie są pouczające, poruszają duszę, znajdują odzew w sercach czytelników. Niektóre baśnie autora — to przystosowane tłumaczenia dzieł słynnego starożytnego greckiego bajkopiszcza Ezopa, jednak L. N. Tołstoj uczynił je bardziej przystępnymi dla współczesnego odbioru. Na przykład w baśni «Chłop i wodnik» zamiast greckiego boga Hermesa zobaczymy Wodnika, ale fabuła i morał baśni Ezopa zostały zachowane. «Trzeba, aby wszystko było piękne, krótkie i, co najważniejsze, jasne» — oto najważniejsze wymaganie, które stawiał pisarz swojemu twórczości, i zawsze się go trzymał. Dla młodszych uczniów. Tekst dzieł podany bez skrótów.