Martwe dusze. Poema

Nikołaj Wasiljewicz Gogol (1809–1852) — pisarz, dramaturg, krytyk, publicysta, autor wielu dzieł, które weszły do złotego zasobu literatury światowej.
O swoim własnym twórczości Gogol mówił: «Tylko to, co wziąłem z rzeczywistości, wychodziło mi dobrze». Pisarz często nawiązywał do mitów, legend i... źródeł folklorystycznych, przez co rzeczywisty świat w jego dziełach często przeplata się z fantastycznym.
Poema «Martwe dusze» pierwotnie była koncepcją wskazującą drogę do cnoty i miała składać się z trzech części, co stałoby się swoistym powtórzeniem «Piekła», «Czyśćca» i «Raju» według Dantego, ale, jak wiadomo, ukończona została tylko pierwsza jej część. Niemniej jednak zamysł poematu jest całkowicie oczywisty, co ujawnia Gogol w jednej ze swoich ostatnich notatek: «Bądźcie nie martwi, ale żyjące dusze». Nie mniej głęboki sens wypełnia dramat «Rewizor», w którym prawdziwym rewizorem staje się nasze sumienie: «...groźny jest ten rewizor, który czeka nas u drzwi grobu». Oba dzieła zawierają ideę duchowego odwet, a głównymi walczącymi siłami w nich stają się dobro i pokonane przez nie zło.
W wydaniu znalazły się poema «Martwe dusze», dramat «Rewizor», a także opowiadania «Nos» i «Fura».