Hałas i wściekłość

W 1949 roku amerykański pisarz William Faulkner (1897–1962) otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie literatury. Do tego czasu jego ulubione dzieło – opublikowana dwadzieścia lat wcześniej powieść „Hałas i wściekłość” (1929) – zdobyła reputację nowoczesnej klasyki; ale do dziś wprawia czytelników... w zdumienie głębokością zamysłu autora i wyrafinowaniem formy artystycznej.
Ta przypowieść o poszukiwaniu sensu w bezsensownym świecie zanurza czytelnika w chaosie ludzkiej duszy, niemal namacalnie przekazywanym ze stron powieści. Przez pryzmat czasu, mglistych wspomnień i utraconych iluzji odsłania tragedię rodziny Compsonów – spadkobierców znikającej arystokracji amerykańskiego Południa. Każda z czterech części dzieła stanowi unikalny punkt widzenia na świat jednego z bohaterów, w którym splatają się przeszłość i teraźniejszość, tworząc skomplikowaną mozaikę ludzkich przeżyć i nieskończoność adresującą czytelnika do refleksji szekspirowskiego Makbeta, któremu powieść zawdzięcza swoją nazwę: „Życie... – opowieść szaleńca, pełna wściekłości i hałasu, pozbawiona sensu”.
Publikowane w znakomitym tłumaczeniu Osi Soryki.