Historia nowej filozofii. Leibniz: jego życie, pisma i nauczanie

Ten tom nowego wydania „Historii nowej filozofii” K. Fischera poświęcony jest Gottfriedowi Wilhelmowi Leibnizowi (1646–1716), filozofowi i uczonemu, który zasłynął w matematyce wynalazkiem (równolegle z I. Newtonem) rachunku różniczkowego, w filozofii — nauką o monadach, w teologii — teodyceą. W... klasycznej logice stał się autorem zasady wystarczającego powodu. Leibniz był również politykiem i organizatorem wspólnot naukowych. Udzielał rad Ludwikowi XIV, zorganizował Berlińską Akademię Nauk, projektował Akademię Petersburgską (spotykał się z Piotrem Wielkim) i robił wiele innych rzeczy. Jego podstawową zasadą w życiu było dążenie do harmonijnego jedności świata.

Pierwsza książka tomu poświęcona jest życiu i działalności Leibniza, druga zawiera szczegółowe przedstawienie jego filozofii. Trzecia książka poświęcona jest filozofom i pisarzom niemieckiego Oświecenia oraz ich stosunkom z Leibnizem — Wolffowi, Reimarusowi, Lessingowi, Winkelmannowi, Herderowi, Hamannowi, Jacobi, Goethe i Schiller. Tom kończy ocena miejsca Leibniza w historii filozofii.

Książka przeznaczona jest dla studentów i nauczycieli filozofii, historyków filozofii, dla wszystkich osób interesujących się rozwojem światowej kultury duchowej.