Śmierć

Czterej Jeźdźcy przybyli do naszego świata, aby zniszczyć ludzkość. MOR, w koronie nasuniętej na czoło. WOJNA, wysoko unoszący stalowy ostrze. GŁÓD, z kosą i wagami w rękach. ŚMIERĆ — mroczny, z ciemnymi skrzydłami złożonymi za plecami, z pochodnią, która dymi... trującym dymem. Przybyli, aby zabić nas wszystkich. Kiedy Śmierć przychodzi do miasta Lazarii Gomony i zabija wszystkich jednym zamachem, nie spodziewa się zobaczyć kobietę, która przeżyła. Ale Lazaria posiada niezwykły dar: nie można jej zabić — ani przez ludzi, ani przez żywioły, ani przez samą Śmierć. Jest jedyną duszą, którą Śmierć nie może wyrwać z ciała. Jedyną duszą, do której odczuwa nieodparty pragnienie. Wziąć ją — to jest to, czego zdesperowanie pragnie. I z każdą chwilą to pragnienie staje się silniejsze. Koniec jest bliski. Ludzkość jest skazana na zagładę, a nawet jeźdźcy nie mogą powstrzymać Śmierci przed wykonaniem swojej ostatniej misji. Tylko Lazaria może go uspokoić.