Tajne szaleńcy Imperium Rosyjskiego XVIII wieku

W ostatnich dziesięcioleciach w naukach społecznych i humanistycznych poświęca się niemało uwagi zjawisku szaleństwa. Niemniej jednak dużych prac poświęconych tej tematyce w kontekście historii Rosji czasów nowożytnych praktycznie do tej pory nie było. Książka Aleksandra Kamieńskiego jest jednym z pierwszych... badań, które wypełniają tę istotną lukę. Monografia oparta jest na materiałach z kompleksu dokumentów organów politycznego ścigania w Imperium Rosyjskim - Przemiennym Przykładzie, Kancelarii Tajnych i Śledczych Spraw i jej następcy - Tajnej Ekspedycji Senatu Rządzącego. Autor pokazuje, jak na przestrzeni XVIII wieku zmieniało się podejście do chorób psychicznych, jak przeglądano ich interpretację, jak formowały się praktyki obcowania z osobami chorymi psychicznie. W centrum uwagi historyka znajdują się przyczyny chorób psychicznych, formy ich manifestacji oraz odbicie wydarzeń historycznych w świadomości osób chorych psychicznie. Badanie spraw sądowych ponad trzech setek mężczyzn i kobiet - przedstawicieli różnych warstw społecznych, którzy na przestrzeni wieku popełnili przestępstwa o charakterze politycznym, pozwala autorowi doprecyzować i skorygować szereg ustalonych w historiografii stwierdzeń dotyczących pracy instytucji państwowych i ich podejścia do szaleństwa, a także ujawnić cechy rosyjskich praktyk w porównaniu z tymi przyjętymi w innych krajach tamtego czasu.