Dwadzieścia lat później

Alexandre Dumas (1802–1870) — słynny francuski pisarz, dramaturg i dziennikarz. Urodził się w małym miasteczku na północy Francji, w rodzinie generała Thomasa-Alexandra Dumasa i Marii-Louise Laboure, córki właściciela gospody. Już w młodości Dumas postanowił koniecznie zostać dramaturgiem i, dorastając, przeniósł... się do Paryża. Ciekawy i pracowity, osiągnął to, że jego sztuki zaczęły być wystawiane na scenach teatralnych. Cieszyły się one olbrzymim sukcesem wśród publiczności i przynosiły znaczne zyski, co niezmiernie radowało dyrektorów teatrów. Zdobywszy uznanie na teatralnym rynku, Dumas przeszedł do tworzenia powieści. Fabuły jego dzieł często rozgrywają się na tle wydarzeń z historii Francji. Do ich pisania Dumas studiował dokumenty historyczne, kroniki i memuary znanych postaci. A jednak absolutnej dokładności historycznej w jego dziełach nie ma: Dumas dążył do tego, aby jego powieści były jak najbardziej interesujące, chciał napełnić je niesamowitymi przygodami, przez co czasami fałszował fakty na rzecz intrygującej fabuły. Takie zniekształcenia są całkowicie dopuszczalne w literaturze pięknej, która nie pretenduje do naukowej ścisłości. Szczególnie popularne były dzieła Dumasa napisane w gatunku powieści-felietonu. Gatunek ten był powszechnie rozpowszechniony w środowisku wydawniczym tamtych czasów, ale Dumas zdołał wyróżnić się wśród licznych innych pisarzy. Powieści-felietony publikowane były w czasopismach w odcinkach, dlatego aby podtrzymać zainteresowanie czytelnika, Dumas starał się zakończyć każdy rozdział w nieoczekiwanym, ekscytującym kluczu. Do takich dzieł zaliczają się również głośne „Trzej muszkietersi”, a także ich mniej znane, ale nie mniej intrygujące kontynuacje — historyczno-przygodowa powieść „Dwadzieścia lat później”, przedstawiona w tym wydaniu.Pierwsza publikacja tej powieści miała miejsce w 1845 roku. Akcja rozgrywa się w latach 40. XVII wieku na tle konfliktu francuskiej korony z parlamentem. Rozłam wśród arystokracji, niepokoje wśród ludu i mocno zaciśnięty węzeł intryg stają się powodem powrotu do centrum wydarzeń zręcznego i odważnego d’Artagnana. Odważnemu i śmiałemu muszkieterowi przyjdzie zebrać swoich starych przyjaciół i wykonać najniemożniejsze i najniebezpieczniejsze zlecenia. Powieść została przetłumaczona przez rosyjskiego historyka, pisarza i dziennikarza Władimira Michajłowicza Strojewe (1812–1862). Jego tłumaczenie, zwięzłe i rzadkie, jest publikowane po raz pierwszy od ostatnich stu lat.