Jedzenie podane! Repertuar potraw i napojów w rosyjskiej klasycznej dramaturgii

Najlepszym sposobem na opowiedzenie szerokiej publiczności o naszej klasycznej dramaturgii jest zwrócenie uwagi na to, na co nigdy nie zwracali uwagi krytycy teatralni i literaccy, a mianowicie – na rolę i znaczenie tego skrajnie skromnego kulinarnego anturażu, który występuje w... dziełach krajowych dramaturgów od końca XVIII do początku XX wieku. I poprzez pokazanie tego nieznacznego «appendiksu» na ciele rosyjskiej dramaturgii oświetlić z nieco niespodziewanej strony odbicie w niej codziennej rosyjskiej kultury dla najbardziej szerokiego, najproszczego i najbardziej biernego kręgu czytelników i widzów. Tego kręgu, którego w żaden sposób nie przekonasz żadnym «literaturoznawstwem». – Wyciągać rodzynki z bułeczek? – zapyta sceptycznie nastawiony intelektualista. – Nie, pokazać, że bułeczka może być naprawdę smaczna tylko wtedy, gdy do ciasta dodane zostanie kilka rodzynek, – odpowiem ja. W.W.Pochlepbkin