Aforyzmy mądrości życiowej

„Aforyzmy mądrości życiowej” - jeden z rozdziałów pierwszego tomu zbioru „Parerga und Paralipomena” („Dodatki i brakujące elementy”, 1851) wybitnego niemieckiego filozofa Arthura Schopenhauera (1788–1860). To swoistego rodzaju traktat eudemonistyczny - przewodnik do „sztuki przeżywania swojego życia w możliwie najprzyjemniejszy i... najszczęśliwszy sposób”. W wprowadzeniu pesymistyczny Schopenhauer pisze, że jego filozofia neguje zgodność ludzkiego życia z pojęciem szczęśliwego istnienia - takiego, które można by woleć od nicości. Schopenhauer zmuszony jest do kompromisu i spojrzenia na szczęście nie z wyższej, metafizyczno-etycznej, a z zwyczajnej, empirycznej perspektywy. Efektem tego filozoficznego kompromisu jest ta oto książka - „nauka o szczęśliwym istnieniu”, napisana przez człowieka, przekonanego, że takie istnienie jest niemożliwe.