Współczesne technologie zastępowania defektu tkanki kostnej

Obecnie wyraźnie określa się tendencję do wdrażania w praktyce klinicznej nowej fali świeżej wiedzy, pomysłów i technologii z różnych dziedzin nauki – anatomii, fizjologii, histologii, biochemii, materiałoznawstwa, genetyki, immunologii. Już teraz w placówkach medycznych szeroko stosuje się wyniki tej synergii... – biomimetyki kolagenowe, preparaty hialuronowe, PRP, SVF, a w terminologii medycznej pojawiają się takie pojęcia jak „produkty medyczne pochodzenia ludzkiego”, „produkty medyczne do terapii komórkami somatycznymi”, „biomedyczne produkty komórkowe”, „połączone leki nowej generacji” oraz „leki genoterapeutyczne” i inne. Pojawił się zbiorczy termin „biomedycyna”, oznaczający kierunek, który powstał na styku dwóch nauk – medycyny i biologii. Taki rozwój traumatologii i ortopedii przebiega konsekwentnie i dynamicznie. Nowe metody, w żadnym wypadku nie odrzucając wcześniejszych podejść do leczenia, harmonijnie je uzupełniają. Według autorów, już teraz współczesny traumatolog-ortopeda powinien ukierunkować swoje rozwój na opanowanie podstawowej wiedzy o fizjologii i regeneracji tkanki łącznej. Wiedza ta przestała być kompetencją tylko naukowców; uporczywie i wytrwale zmusza klinicystów do zwracania na siebie uwagi. Książka ta przedstawia nowe spojrzenie na problem przywracania tkanki kostnej. Bez suchych liczb i porównań, autorzy w sposób przystępny i zwięzły opisali oryginalne techniki metody Ilizarowa oraz nowoczesne możliwości regeneracyjnej biomedycyny w rekonstrukcji defektów tkanki kostnej.