Ukojenie moich smutków... Powieści o rodzinie Oleksinów

Twórczość Borisa Wasiliewa stała się klasyką literatury rosyjskiej, jego dzieła zostały przetłumaczone na wiele języków i wielokrotnie ekranizowane; wśród nich «A poranki tutaj są ciche...», «Jutro była wojna», «Nie strzelajcie do białych łabędzi», «Na listach nie figuruję», a także dylogia... «Panowie oficerowie», od której rozpoczęła się praca Wasiliewa nad swoistą sagą rodzinną, obejmującą życie kilku pokoleń arystokratycznej rodziny Oleksinów przez dwa stulecia. W tych dziełach opowiedziana jest historia rodu samego pisarza, zaczynając od «notatek» jego prapradziadka, porucznika Pskowskiego Pułku Aleksandra Ałeksiejewa, który był przyjacielem Puszkina, stając się jednym z bohaterów powieści. Boris Wasiliew uważał te dzieła za najważniejsze osiągnięcie w swojej twórczości. «Oddawałem hołd nie moim przodkom,— pisał Wasiliew,— ale najlepszym przedstawicielom wielkiej rosyjskiej inteligencji». I historia arystokratycznego rodu Oleksinów «przemieniła się w opowieść o odwadze, honorze i godności wiernych synów i córek na zawsze pogrążonej w niepamięci Rosji». Do obecnego wydania włączyły się powieści «Hazardzista i szermierz, gracz i duelant», «Ukojenie moich smutków...», «I był wieczór, i było rano», «Dom, który zbudował Dziadek», «Pozdrowienia od babci Lery».