Komary

Bogata wdowa, entuzjastyczna patronka sztuk pięknych, zaprasza grupę z Nowego Orleanu na miłe spędzenie czasu na wodzie przy rozmowach o sztuce. Na pokładzie jachtu «Nawidka» gromadzą się skłonny do żartów znany pisarz, cyniczny i smutny krytyk, nieśmiały rzeźbiarz, wyekscytowana artystka,... wyrafinowany i beznadziejnie samotny miłośnik piękna, dziewczynka-emancypantka, jej uzdolniony brat, przemytnik, jego muza i jeszcze kilka osób, które udanie uzupełniają ten swobodnie wędrujący panoramiczny widowisko. Uczta rozrywkowa niemal natychmiast wymyka się spod kontroli: mężczyźni naciągają whisky, niewinna flirt przeradza się w bezowocną pasję, jedni goście znikają w biały dzień, inni osiadają jacht na mieliźnie, a wszyscy pozostali z nudów przekształcają wykwintny relaks w pełnoprawny cyrk. Wydaje się, że zadowolone są tylko lokalne komary, mieszkańcy nadbrzeżnych bagien, które mają okazję nasycić się świeżą krwią nowoorleańskiej bohemy...
Przyszły laureat Nagrody Nobla w dziedzinie literatury, wielki amerykański pisarz William Faulkner spędził w młodości wiele burzliwych miesięcy w Nowym Orleanie, a ich owocem były «Komary» — modernistyczne doświadczenie zainspirowane T. S. Eliotem, Huxleyem i być może Joycem, satyryczny «powieść z kluczem», który skutecznie obraził bardzo wielu.
Jak dziwnie, po raz pierwszy w języku rosyjskim!