Od Kaligari do Hitlera

Jedna z głównych monografii o niemieckim kinie i najsłynniejsza książka Zygfryda Krakauera (1889–1966) została napisana w emigracji i opublikowana w USA w 1947 roku. Autor, socjolog i teoretyk kinematografii oraz kultury, analizuje wewnętrzne nastawienia i wzorce niemieckiego społeczeństwa, obiekty zbiorowego... wypierania, które znalazły odzwierciedlenie w klasycznych filmach przedhitlerowskiej epoki. Dla Krakauera kino – to złożony i wieloaspektowy fenomen, pisał o różnych jego aspektach („Eseje weimarskie”, „Teoria kina” i inne). W tej książce kino – to przede wszystkim przejaw kultury masowej, sztuka a priori kolektywna, która, będąc owocem wspólnych wysiłków, zaspokaja i jednocześnie prowokuje ukryte pragnienia szerokiej publiczności.