I nigdy nie zobaczę twojej śmierci

W młodości Gabrielowi Aristowi i Adrianie Zuber wydawało się, że ich miłość – na zawsze. Jednak los miał dla nich inne plany.
Rozdzieleni na pięćdziesiąt lat murem sprzeczności, niedoli i oszustw, bohaterowie w rezultacie okazali się naprawdę rozdzieleni oceanem: Adriana wpadła
w... pułapkę dyktatorskiego reżimu, a po jego upadku pozostała w swojej rodzinnej Hiszpanii; Gabriel zaś wyjechał do Stanów Zjednoczonych, gdzie osiągnął zawodowe
uznanie i sukces.
A oto pewnego dnia, na zachodzie życia, ci dwoje się spotkali…
Wieloznaczne spojrzenia, stłumione pragnienia i stare wyrzuty wkrótce prowadzą ich do zrozumienia tego faktu, że nostalgia za pierwszą miłością stała się dla każdego z nich także nostalgią za tymi ludźmi, którymi byli w młodości.
Powieść o pamięci i zapomnieniu, wierności i zdradzie, destrukcyjnym wpływie czasu, a także potędze miłości i jej miraży. Wzruszająca historia skazanej na niepowodzenie namiętności i piękny, napisany z wyjątkową delikatnością portret starości.
Po latach Antonio Muñoz Molina powraca do literatury pięknej z wspaniałą powieścią pełną muzycznej prozy.