Koreańskie baśnie

Do książki włączono koreańskie baśnie, spisane jesienią 1898 roku przez rosyjskiego inżyniera, podróżnika i pisarza Nikołaja Georgijewicza Garina-Michałowskiego (1852–1906). W dekoracji wykorzystano 97 dzieł koreańskich, chińskich i japońskich artystów, w tym Bjeong San Byeok (1726–1775), Kang Hi An (1417 lub... 1419 – 1464 lub 1465), Katsuszika Hokusai (1760–1849), Kim Dok Son (1729–1797), Kim Hong Do (1745–1806), Kim Yun Gyom (1711–1775), Lee Dżegwan (1783–1837), Nam Ge U (1811–1888), Sim Sa Dżong (1707–1769), Sin Yun Bok (1758 – po 1813), Hasimoto Tikanobu (1838–1912), Chang Sung Up (1843–1897), Chong Hwan (1735–1800), Czong Son (1676–1759), Czong Hong Re (1720–?), Czong Yun Hon (1797–1859), Chen Rung (około 1200–1266), Yun Du So (1668-1715), Yang Ki Hun (1843–1919?) i inni, w tym nieznani.

Nikołaj Georgijewicz Michałowski (1852–1906) nie był zawodowym pisarzem – jego główna działalność była związana z Ministerstwem Dróg Żelaznych: pracował przy budowie dróg żelaznych w Naddniestrzu, Tbilisi, Zakaukaziu, Zachodniej Syberii, Transsyberyjskiej magistrali, gorąco propagował ideę budowy tanich wąskotorowych linii kolejowych. Większość swoich utworów literackich Nikołaj Georgijewicz publikował pod pseudonimem N. Garin (stąd jego podwójne nazwisko).