Gra salamandry

Szesnastoletni Olivo Depero mieszka w ośrodku dla trudnych nastolatków i zmienił już kilka domów, odkąd stracił rodziców w strasznej katastrofie. Uwielbia książki, nienawidzi błędów gramatycznych, zawsze nosi określone ubrania i wypowiada maksymalnie sześćset słów dziennie – wystarczająco, by porozumieć się... ze światem! A poza tym Olivo ma niezwykłą inteligencję i wykorzystuje ją, aby zapamiętywać informacje w ciągu sekundy, budować logiczne ciągi i wyciągać jedynie prawidłowe wnioski, a co najważniejsze – widzieć to, czego nikt inny nie widzi.
I to właśnie dlatego zdesperowana komisarz policji Sonia Spirlaru uważa, że Olivo to jej ostatnia szansa na znalezienie czterech zaginionych nastolatków. Spełniając wszystkie wymagania chłopaka, których okazało się niemało (na przykład je tylko makaron z parmezanem, śpi w nieogrzewanym pokoju, zjada pięć chupa chupsów dziennie), Spirlaru wprowadza go w sprawę. A Olivo od razu zauważa, że jest w nim coś dziwnego. Dziwnego na tyle, że nawet on będzie musiał się zmęczyć nad rozwiązaniem. A to właśnie jest to, co Olivo lubi.