Objawy i syndromy chorób narządów wewnętrznych, diagnostyka różnicowa. Tom 1

W słowniku przedstawiono diagnostykę różnicową dla 124 syndromów lub objawów chorób narządów wewnętrznych, w tym także rzadziej występujących. Informacje zawarte w słowniku dotyczące podstawowej farmakoterapii ułatwią lekarzowi podjęcie decyzji o wdrożeniu kompleksowej, spersonalizowanej terapii.
Podstawowa farmakoterapia (PF) obejmuje grupy leków oraz... poszczególne leki przy użyciu przede wszystkim międzynarodowych nazw bez wskazywania dawek, schematów leczenia, wskazań i przeciwwskazań. Słownik składa się z dwóch tomów, w których przedstawiono opisy 124 syndromów. W pierwszym tomie znajduje się lista skrótów, a na końcu drugiego tomu podano wskaźniki przedmiotowe i eponimiczne. Mamy nadzieję, że czwarte, zaktualizowane wydanie słownika będzie przydatne dla lekarzy różnych specjalności, szczególnie internistów i lekarzy praktyki ogólnej (medycyny rodzinnej) w rozwiązywaniu skomplikowanych zadań diagnostycznych oraz w wyborze spersonalizowanej terapii. Z lat interakcji z czytelnikami słowników przekonaliśmy się, że służą jako materiały dydaktyczne dla studentów, stażystów, ordynatorów klinicznych.
Tworząc te słowniki, staraliśmy się spełnić jedno z zadań S. P. Botkina (1867 r.): „…Klinicysta-nauczyciel stawia przed sobą na pierwszym miejscu zadanie przekazania uczniom takiej metody, kierując się którą młody praktyk byłby w stanie później samodzielnie stosować swoją wiedzę teoretyczną i lekarską do chorych jednostek, które napotka na swojej praktyce lekarskiej”.
Konieczność stworzenia zaktualizowanego słownika wynika z komplikacji w diagnostyce spowodowanej polimorfizmem, zatarciem i nietypowością przebiegu chorób, rozszerzeniem listy tzw. rzadkich chorób oraz wpływem polipragmazji na przebieg chorób. Ponadto, należy uwzględnić pojawienie się nowych metod diagnostyki i leczenia. W związku z tym każde wznowienie słownika jest poprzedzone aktualizacją jego treści. Niezmienne pozostają podstawowe zasady prowadzenia diagnostyki różnicowej.
Wszystko to wymaga od lekarza-internisty nie tylko dużej ilości wiedzy faktograficznej, ale także umiejętności myślenia klinicznego, porównywania w procesie diagnostyki i leczenia licznych danych klinicznych, instrumentalnych i laboratoryjnych, formułowania indywidualnej, czasami bardzo skomplikowanej, diagnozy oraz wdrażania spersonalizowanej terapii. Korzystanie z tego słownika przez lekarzy praktycznie wszystkich specjalności nie tylko ułatwi proces diagnostyki różnicowej i leczenia, ale także ukształtuje styl myślenia klinicznego charakterystyczny dla szkoły terapeutów Botkina.
Redaktorzy: K. N. Kriakunow, N. N. Łukasiewska.