Plac Tiananmen

Pekin lat 70-tych. Lai mieszka z rodzicami, babcią i młodszym bratem w małym mieszkaniu w robotniczej dzielnicy. Jej babcia — groźna postać, bezkompromisowa, ale kochająca swoją wnuczkę, a jej starzejąca się piękność-matka wypomina jej ojcu — upadłemu człowiekowi, który znalazł... schronienie w swojej pracy.

W miarę dorastania Lai zaczyna rozumieć realia kraju, w którym żyje: wczesne spotkanie z policją prześladuje ją przez długie lata. Ojciec zmusza ją do zrozumienia, że jego spokój — to reakcja na przeżycia, a stary księgarz subtelnie wprowadza ją w idee i powieści, które otwierają jej umysł na nowe. Równocześnie Lai przeżywa to, co przeżywa każdy człowiek w młodości: wzloty i upadki przyjaźni, problemy i porażki w domu i w szkole, pierwsze kroki i błędy w miłości.
Uzdolniona studentka Lai otrzymuje stypendium na naukę w prestiżowym Uniwersytecie Pekińskim; tam spotyka nowych przyjaciół i zaczyna brać udział w protestach studenckich, które nabierają tempa. To koniec lat 80-tych, a zmiany wiszą w powietrzu...