Kardynały Katarzyny Wielkiej

Panowanie Katarzyny Wielkiej to czas wspaniałego schyłku faworytyzmu w Rosji, a imię cesarzowej trwale kojarzy się z jej „ministrem przyjemności”. Młodzi oficerowie gwardii zamieniali się w pokojach cesarzowej, bawili ją w stolicy i w letnich rezydencjach, towarzyszyli w podróżach, otrzymywali... niewiarygodnie drogie prezenty, tytuły, rangi, odznaczenia i majątki z tysiącami niewolników, ale dość szybko znikała z historycznej sceny. Jak faworytyzm był wbudowany w system zarządzania państwem? Jakie są przyczyny pojawienia się kolejnych ulubieńców cesarskich? Czym, poza bliskimi relacjami z władczynią, zajmowali się w „znanej roli”, jaką rolę odgrywali w życiu dworskim i wielkiej polityce?
Eseje doktora nauk historycznych Igora Kuruкиna, oparte na źródłach archiwalnych i opublikowanych oraz badaniach naukowych, poświęcone są wybrańcom Katarzyny II, którzy w miarę swoich sił i zdolności dzielili jej zainteresowania i pragnienia, ale nie mieli własnego zdania.