Piotrek i Potap

Pierwsza – to znana rosyjska ludowa bajka „Chłop i niedźwiedź” w wersji A.N. Tołstoja. Chłop był pracowity, siał to rzepę, to żyto, a niedźwiedź leniuchował, ale za każdym razem miał nadzieję na wyjęcie części plonów, wyhodowanych przez chłopa. Niedźwiedź silny,... ale głupi. Chłop słabszy, ale mądry. Mądrość w tej bajce pokonuje siłę. Tak bywa i w życiu.

Chłop i niedźwiedź ciągle się kłócili, a wtedy artysta Wiktor Czyżykow wymyślił kontynuację z nowymi bohaterami – dwie bajki, które nazywają się „Piotrek i Potap” oraz „Piotrek ratuje Potapa”.

W tych bajkach chłopiec Piotrek, wnuk chłopa z pierwszej bajki, i niedźwiadek Potap, wnuk tego samego niedźwiedzia, zaprzyjaźnili się i wszędzie sobie pomagają. Razem zbierają maliny, smacznie je zjadają, a nawet ścinają suche drzewo na drewno. A kiedy pojawia się Zły Łowca, który chce zabić starego niedźwiedzia z niedźwiadkiem i sprzedać ich skóry, pomysłowy Piotrek wymyśla, jak się go pozbyć. Z pomocą przyjaciela Potapa i dziadka-niedźwiedzia wysyła Złego Łowcę – nie mniej, nie więcej – w kosmos, gdzie do dziś kręci się na swojej orbicie, a kosmonauci go dokarmiają. Choć zły, to w końcu człowiek.

Główna zaleta ilustracji Wiktora Czyżykowa jest szczególnie cenna w naszych czasach – są nie-straszne, nawet kiedy niedźwiedź się złości, a Zły Łowca dzieli się swoimi krwiożerczymi zamiarami. W stworzonym przez artystę bajkowym świecie panują dobro i harmonia, a życie w nim możliwe jest bez zerknięcia i strachu.