Na dnie

Minęło ponad sto lat od czasu stworzenia przez Maksima Gorkiego (1868–1936) sztuki «Na dnie», a jej bohaterowie nie zniknęli i wciąż są rozpoznawalni: bezdomni, złodzieje, prostytutki — odrzuceni przez społeczeństwo ludzie «dna» — jakby przenieśli się w czasie, nie tracąc... swoich problemów, z gorkowskiego melina na ulice współczesnej metropolii. I tak samo aktualne pozostało pytanie o konieczność wyboru swojej pozycji: «Człowiek — to brzmi dumnie!» czy «Człowieka należy żałować»? Co wybrać — kłamstwo dla ratunku czy gorzką prawdę? Do książki dołączono również sztuki «Mieszczaństwo» i «Wassa Żeleznowa», opowiadania «Makar Cudra», «Stara Izergil», «Czelkasz», poematy w prozie «Piosenka o Sokole» i «Piosenka o Burzewieście». Dzieła poprzedza artykuł Władysława Chodasiewicza o Gorkim.