Tekst i kontekst

Do książki włączono wybrane artykuły, notatki, wystąpienia z kilku dziesięcioleci. Zasadą autorskiego doboru tekstów stała się demonstracja ruchu słowności od początku lat 80. do połowy lat 20. XX wieku. Pierwsza część poświęcona jest dziełom napisanym jeszcze w czasie stagnacji, ale... w atmosferze przeczuwania zmian, a począwszy od 1986 roku – w czasach pierestrojki i głasnosti. W drugiej części przedstawiono zmianę języka literackiego i prace polemiczne. Trzecia część poświęcona jest problemom niszczenia i formowania kanonu między epokami, repertuarowi gatunkowemu, fikcji i non-fiction, prozie autobiograficznej, a także takim zjawiskom, jak deficyt i dewaluacja literatury. Uważnie śledzona jest sama życie literackie w jej różnych przejawach i instytucjach. Bohaterów jest wiele – od Jurija Trifonowa i Fazila Iskandera po Andrieja Bitowa, Władimira Makarina i Georgija Władimowa, Aleksandra Sołżenicyna i Władimira Wojniewicza, Tatianę Tołstoj, Wiktora Pielewina, Michaiła Szyszkinа, Władimira Szarowa... lista jest długa. Antybohaterów też nie brakuje. Bohaterowie i antybohaterowie, osoby i postacie literackiej sceny przełomu XX i XXI wieku odchodzą w niebyt – lub przechodzą z tekstu do tekstu, trwając w czasie.