Bajka o Yue Fei, sławnym wojowniku Podniebiesznej

To powieść o narodowym bohaterze Chin, dowódcy Yue Fei, który żył w czasach imperium Song, na początku XII wieku. Imperium Song było krajem rozwiniętej i wyrafinowanej kultury – to właśnie tutaj w XI wieku wynaleziono druk za pomocą ruchomej czcionki,... dzięki czemu do naszych czasów zachowało się wspaniałe dziedzictwo literackie. Rządzący krajem darzyli głębokim szacunkiem sztuki piękne (czasami kosztem spraw państwowych), życie miejskie tętniło życiem, handel i rzemiosło prosperowały. Stolica imperium Song, wspaniała Kaifeng, uważana jest za największe miasto na świecie wśród istniejących w tamtym czasie.
Bogactwa Song nie dawały spokoju sąsiadom, a samo imperium zawsze miało ochotę na rozszerzenie swoich terytoriów. Wojny trwały nieprzerwanie. Męstwo wojenne ceniono wysoko, ale jeszcze wyżej ceniono lojalność. Yue Fei stał się żywym uosobieniem tych cech. Wspaniały wojownik i błyskotliwy strateg, nieugięcie stał na straży północnej granicy imperium, która nieustannie była atakowana przez Jurchenów. „Łatwo przesunąć górę, trudno przesunąć armię Yue Fei” – mówili o nim wrogowie, którzy nigdy nie zdołali go pokonać. Yue Fei zginął nie na polu bitwy, został potajemnie zamordowany w więzieniu, do którego trafił na skutek oszczerstw zdrajców, którzy skazali swój kraj na porażkę i upokorzenie. Ale pozostał niepokonanym bohaterem w opowieściach swojego narodu. Te opowieści stały się podstawą powieści stworzonej już na przełomie XVII–XVIII wieku przez konfucjańskiego uczonego Qian Caia, w której dziwnie splatają się epika heroiczna, powieść historyczna i bajka magiczna.