Noc przed Bożym Narodzeniem. Opowieści

Nikołaj Wasiliewicz Gogol (1809-1852) - wybitny pisarz pierwszej połowy XIX wieku, klasyk literatury rosyjskiej, wyróżniający się swoim oryginalnym talentem.
Gogol urodził się w rodzinie, według legendy pochodzącej ze starego szlacheckiego rodu kozackiego. Jego rodzinnym miejscem była Ukraina, wieś Soroczyńce w guberni... połtawskiej, granicząca z Mirhorodem, którego obraz - zarówno komiczny, jak i liryczny - często pojawia się w jego dziełach. Rodzina Gogola była wielodzietna, a życie rodzinne określane było wiejskim stylem życia małorosjan (tak wcześniej nazywano przedstawicieli południowo-zachodniej grupy wschodnich Słowian, mieszkających w współczesnej Ukrainie, Białorusi i Polsce). Uważa się, że to ojciec, piszący amatorskie dramaty, oraz matka o pięknej urodzie - pobożna i skłonna do mistycyzmu - określili kreatywny kierunek pisarza.
Interesujące jest to, że jako gimnazjalista Gogol nie był najlepszy: interesowała go tylko literatura rosyjska i rysunek, ale dzięki doskonałej pamięci przyswajał przedmioty, zdając egzaminy, i ukończył Gimnazjum Wyższych Nauk w Nizinie.
W wieku 21 lat Gogol przeprowadza się do Petersburga jako idealista, pełen chęci przynieść szeroką korzyść społeczeństwu. Jednak w praktyce mógł liczyć tylko na pracę jako drobny urzędnik. Kolosalna zmiana w jego życiu nastąpiła dzięki wejściu do kręgu literackiego Wasilija Żukowskiego i Aleksandra Puszkina, którego wielbił.
Ich zainteresowanie i przyjacielska pomoc zainspirowały Gogola do stworzenia egzotycznych dla Petersburga opowieści, malujących mistyczną Małorosję. "Wieczory na chutorze blisko Dikanówki. Opowieści, wydane przez pasiecznika Rudego Panka", wydane w Petersburgu w 1831 i 1832 roku, położyły podwaliny pod jego sławę i były wysoko oceniane przez Puszkina: "Wieczory blisko Dikanówki... zaskoczyły mnie. Oto prawdziwa wesołość, szczera, naturalna, bez przesady, bez sztywności, a miejscami jaka poezja!.. Wszystko to jest tak niezwykłe w naszej obecnej literaturze, że dotąd nie mogłem się otrząsnąć".
"Noc przed Bożym Narodzeniem" i "Zaklęte miejsce" weszły do drugiej części cyklu "Wieczory". Opowieści przesycone są subtelnym humorem; przypominają wierzenia ludowe, ale fantastyka tak pewnie wkracza w zwykły świat, że zmusza do uwierzenia w niemożliwe. "Jednocześnie zabawne i przerażające", jak sam mówił autor, śmiejąc się z swoich bohaterów.