Odkrycie Chazarii

Książka L.N. Gumiłowa - oryginalne badanie historii powstania, rozkwitu i zniknięcia kaganatu chazarskiego - sąsiada i rywala Starej Rusi, znajdującego się w VIII–X w. w delcie Wołgi. Chociaż źródła dotyczące historii chazarów są znane od dawna i badane bardzo dokładnie,... opinie uczonych na temat kultury, języka, terytorium, sposobu życia chazarów nie były jednomyślne. W trakcie wykopalisk archeologicznych zorganizowanych przez Państwowe Muzeum Ermitażu w latach 1959–1961 (szczegółowe wykopaliska na lądzie i badania podwodne) uzyskano nowy zbiór informacji o chazarach. Porównując staroruski, bizantyjski, arabski, żydowski źródła pisane z danymi znalezisk archeologicznych oraz hipotezami swoich poprzedników badających historię chazarów, L.N. Gumiłow przedstawił nową interpretację etnicznej, religijnej i państwowej struktury kaganatu chazarskiego w różnych epokach i dokonał niezwykłych wniosków na temat kompleksu przyczyn jego zniknięcia: etno-religijny węzeł problemów, społeczne prawidłowości, polityczne sprzeczności, transgresja Morza Kaspijskiego itd. Książka o odkryciach archeologicznych w Przekaspiją została uzupełniona historyczno-filozoficznym szkicem "Zygzaki historii" o historii narodu żydowskiego i stworzonym przez niego chimerycznym państwie, które odgrywało ważną rolę w systemie międzynarodowego handlu wczesnego średniowiecza. Autorem wstępu i zakończenia do książki L.N. Gumiłowa "Odkrycie Chazarii" jest profesor M.I. Artemonow. Książka jest wyposażona w indeks osob historycznych, indeks nazwisk badaczy i cytowanych autorów, indeks nazw geograficznych oraz indeks etnonimów. Książka jest przeznaczona dla historyków, geografów, filozofów, etnologów oraz szerokiego kręgu zainteresowanych czytelników.