Historia karczm w Rosji

Iwan Gawriłowicz Pryżow (1827-1885) - rosyjski publicysta, historyk, etnograf i rewolucjonista. Syn chłopa, weterana wojny 1812 roku, który zdobył dziedziczne szlachectwo, Iwan Pryżow zdobył dobre wykształcenie, ale w młodości zainteresował się ideami rewolucyjnymi i znalazł się w gronie oskarżonych w... słynnej "sprawie Nieczajewa", która skłoniła Dostojewskiego do stworzenia powieści "Biesy". Pryżow został pozbawiony szlachectwa i skazany na katorgę, ale do końca swoich dni nadal pisał i publikował. Jego unikalne obserwacje etnograficzne i badania, zadziwiające przenikliwością i głębokością wnikania w temat, dają klucz do zrozumienia rosyjskiego życia, niezależnie od tego, czy chodzi o życie syberyjskich starowierców, byt kupców, czy najniższe warstwy społeczne - żebraków, błaznów, krzykaczy i biedotę karczemną. W niniejszym wydaniu przedstawione są prace I. G. Pryżowa, poświęcone historii pojawienia się w Rosji domów pijackich w miejsce tradycyjnej karczmy. Badacz rozważa narodziny, rozkwit i upadek swoistej kultury ludowej oraz zgubny wpływ "karczm państwowych" na życie i moralność chłopów i miejskiego ludu.